Çocuğunuz tenis oynuyor, turnuvalara katılıyor, yeni arkadaşlıklar kuruyor, sağlıklı ve tenisi de çok seviyor. Bir ebeveyn daha ne ister ki…
Peki çocuğumuz tenis oynarken mutluysa ve bu aktiviteden dolayı da bir çok kazanç elde ediyorsa, neden bazı veliler bu durumu tersine döndürmek için çaba sarf ederler bazen anlamakta zorlanıyorum.
Her şey kazanmak ve kaybetmekle mi ilgili? Bu süre içerisinde gösterilen çabanın, çalışmanın ve emeğin hiçbir değeri yok mu? Performans tenisiyle uğraşan sporcuların hemen hemen hepsinin günlük rutinleri aynıdır.Okullar açıkken, sabah erkenden okula kalkarlar, tüm günü okulda derslerle geçirirler, sonra okuldan çıkar çıkmaz hemen kulübe yetişip antrenmana girerler, antrenmandan sonra eve gidip daha yemek yiyip ders çalışacaklardır ve ertesi gün aynı şekilde bu düzen tekrarlanacaktır. Okullar kapanınca da turnuvalar ve antrenmanlar daha da artacaktır. Çocuklara haksızlık etmeyin. Bence sadece bu anlattığım durum için bile çocuklar başarılı sayılır.
Çocuklarınız sürekli olarak kazanmaya odaklamak yerine, yaptıkları işe saygı duymalarını, daha iyiye ulaşmak adına daha çok çalışmalarını, yaptıkları işe sahip çıkıp disiplin içerisinde yapmaları gerektiğinin önemine odaklarsanız ona çok büyük bir iyilik yapmış olursunuz.
Sonuçta hiç kimse kaybetmek için korta girmez ama teniste de beraberlik diye bir sonuç söz konusu değil. Bir sporcu kazanırken diğeri kaybedecek, önemli olan çocuğunuzun elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışması ve bunu bir alışkanlık haline getirmesi. İşte bir sporcu bunu gerçekleştirdiği zaman, daha başarılı bir sporcu olmaya ve kendini geliştirme yolunda emin adımlarla ilerlemeye başlamış demektir.
Siz ebeveynlere en büyük tavsiyelerimden bir tanesi, sonuç ne olursa olsun, çocuğunuzu çalışmaya, çabalamaya ve elinden gelenin en iyisini yapmaya teşvik etmeniz ve onu sürekli olarak desteklemeniz.
O zaman her şeyin daha yolunda gideceğini siz de fark edeceksiniz.
